İstese de kalamazdı vakti gelince,
Geyik sesleri yankılanınca yamaçlarda,
Yürek burkulması ve hüzün ve keder,
Aralıksız doldurdu günlerin bohçasını.
Dudaklarında öpüşlerin gül esmerliği,
İçinde kıpırdanıp durur ufuk çizgisi,
Az bile soğuktur o zaman.
Bir buz parçasıdır.
Çaresiz çıkılacaktır yolculuklara,
Ki bir ömrün karşılığıdır o serüvenler.
Ahmet Telli
Perşembe, Eylül 14, 2006
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder