Eylül sabahının serinliğini,
Yaprakların serinliğini,
Ciğerlerime dolduruyorum.
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor.
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi.
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda.
Düşmanlarımı bağışlıyorum,
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda.
Eylül sabahının serinliğini,
Yaprakların serinliğini,
Yüreğime dolduruyorum.
Ataol Behramoğlu
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder