Hepimiz hayata yabancı
Başımızı kaldırdık
Tekrar yukarı baktım
Gözüme yağmur kaçtı
Yağmura söz geçiremeyen
Küçük bir kızım
Bir sürü bağrışma
Birazdan eve doluşalacak
Annem çamaşırları topluyor
Ona çok uzağım
Evden daha da uzak
Annem eve giriyor
Beni kimse görmedi
Ben neredeyim
Hayatın o yaprağı
Kurudu
Döküldü
Benden o kadar uzağa gitti ki...
Elif Turgut
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder