Can Kırıkları

"Merak edilme süresi doldu benim içimdeki kum saatinde. Cam kırıldı, bir bölmeden diğerine kayıveren taneler ortalığa saçıldı. Hiçbir şeyi ölçemez artık bu saat."

"Artık geçmişim yok. Geleceğim de günübirlik bugünlerden ibaret ne zamandır."

"Ne kadar yerse ve içerse o derece aç ve susuz kalan ruh tatminsizleri hepsi de."

"Tabii ki yalnızlığın coğrafyası yok.Ama insan sevdiklerinden oluşan kozasını geride bırakıp yabancı olarak damgalandığı bir yerlerde oldu mu, yalnızlığın kokusuna karşı daha bir keskinleşiyor burnu."

"Aynı zaman ve mekanı paylaşıyoruz hasbelkader, o kadar. Oysa an, belli bir yakınlık gerektirir, birbirinin içine işleme yakınlığını. Benim çevremdekilerse çok fazla temkinli ve kendi yaşamının sularına çekili. O yüzden birbirimizin suratına kibar kibar gülümsemekle yetiniyoruz."

"Kendim gibi yaşayabileceğim bir dünyayı özlüyorum, masal dünyamı, çünkü ancak orada gerçek olabiliyorum ben."

Karin Karakaşlı (Can Kırıkları)